Koncert, w formie muzycznego widowiska, w strojach z przedwojennej Warszawy oraz strojach ludowych, to nostalgiczny obrazek z „przedwojnia”. Zapis dawnej wielokulturowości stolicy, która przetrwała m.in. w warszawskiej gwarze obok gwar ludowych mazowieckiego dialektu. Mieszały się one na stołecznych dworcach (zwłaszcza Wileńskim i Terespolskim/Wschodnim), targowiskach warszawskiej Pragi (Bazar Różyckiego), gwarnych, wielojęzycznych ulicach.
Widowisko nawiązuje wprost i symbolicznie do historii ale i współczesności Wieliszewa oraz losów kultury ludowej u rogatek wielkiego miasta. W związku z bliskością Warszawy tradycje regionu – określanego przez Oskara Kolberga jako Mazowsze Leśne – zanikły jeszcze w okresie przedwojennym. Tradycyjną mazurską sukmanę, przywdziewaną w dni świąteczne przez zamożniejszych gospodarzy z okolicznych parafii, odnotowano po raz ostatni w roku 1912. Dziś ostatecznie zaciera się wiejski charakter tych terenów, coraz częściej przypominających współczesne miasta. Ten naturalny, choć bardzo dynamiczny proces, wymaga od nas, depozytariuszy ludowych tradycji, próby wydobycia i pielęgnowania tego, co dla naszej wspólnoty najcenniejsze – tożsamości kulturowej.
Scenariusz: Mateusz Sierawski
Choreografia i reżyseria: Dominika Bisialska
Przygotowanie wokalne: Katarzyna Ignaciuk
Choreografia "Tango Milonga": Marlena Wilgos
Opracowanie Muzyczne utworów: Witold Jarosińsk
